Columns

In de vakantie kwam ik in mijn kelder een vergeten fles tegen. Het was een wijn waarvan ik de laatste fles een jaar of tien geleden heb geleegd, en toen was hij eigenlijk al ver heen. Het was dan ook meer uit hoop dan verwachting dat ik hem open maakte.
Ik nam aan dat de Chinon Les Varennes du Grand Clos van Joguet uit 1994 al jaren geleden bijgezet had moeten worden in de grote wijnkelder in de hemel. Van rode wijnen uit de Loire mag je normaal gesproken namelijk niet verwachten dat ze twintig jaar bewaarpotentieel hebben, zelfs niet als ze door fantastische wijnmakers worden gemaakt. De eerste tekenen waren echter goed. De kurk was in uitstekende staat en de kleur van de wijn ook nog jeugdig voor zijn leeftijd.
En weet je wat? De wijn was heerlijk –geparfumeerd en finesserijk, met mooie zachte tannine en een elegante stijl met kruidige smaak. Het beste van de Loire en de Bordeaux. Achteraf heb ik geen idee wat ik voor die fles betaald heb (noch waar ik hem gekocht heb) maar veel meer dan vijftien euro kan het niet zijn geweest. Twintig jaar later keerde een kleine investering ‘jackpot-achtig’ uit.
De druif die aan deze wijn ten grondslag ligt, is cabernet franc. Van alle Bordeauxrassen het meest ondergewaardeerd. Aan de Gironde wordt cabernet franc immers vooral gebruikt in een bijrol. De enige plek in de wereld waar de druif solo mag gaan, is in de Loire. In stijl varieert cabernet franc van fruitintens tot stevig en tanninerijk. Het is typisch een wijn die je in Parijs voor de lunch bestelt, bij een maaltijdsalade. Denk aan Chinon, Bourgueil of Saumur-Champigny. Ze combineren elegantie en fraîcheur met bite en structuur.
Recentelijk heeft de Nieuwe Wereld ook cabernet franc ontdekt, en ik heb al een paar prachtige ‘cab francs’ uit Zuid-Afrika, Chili en Argentinië mogen proeven. Mijn aanbeveling van deze week komt uit Zuid-Frankrijk. Of hij het net als de Joguet twintig jaar zal volhouden? Weet ik niet –maar waarschijnlijk zult u ook niet zo lang kunnen wachten.